Εάν το παιδί σας είναι παρατηρητής συμβάντος/ων σχολικού εκφοβισμούείναι σημαντικό:
- Να μιλήσετε μαζί του, υπογραμμίζοντας ότι είστε δίπλα του, το στηρίζετε και το βοηθάτε να αντιμετωπίσει τις όποιες δυσκολίες και ανησυχίες του. Επιβραβεύστε το που έχει θάρρος να μιλήσει μαζί σας ή και με άλλα άτομα, π.χ. φίλους/ες, για αυτήν την κατάσταση.
- Να ρωτήσετε, χωρίς να κρίνετε τη συμπεριφορά του, τον ρόλο που υιοθέτησε στο συμβάν του εκφοβισμού συμμαθητή/τριάς του (ενισχυτής/συνεργός, αμέτοχος) και τα συναισθήματά του (π.χ. μπορεί να φοβήθηκε ότι εάν παρενέβαινε θα έκανε τα πράγματα χειρότερα ή θα έπεφτε θύμα εκφοβισμού).
- Να μάθετε στο παιδί σας να μπαίνει στη θέση του άλλου που εκφοβίζεται, πώς αυτός νιώθει, δηλαδή. Χρησιμοποιείτε εκφράσεις, όπως «πώς αισθάνεσαι με αυτό που έγινε;», «πώς σε κάνει να νιώθεις, αυτό;», «πώς μπορώ να σε βοηθήσω να νιώσεις καλύτερα;», «τί πιστεύεις ότι θα είναι καλύτερο να κάνουμε;», «με ενδιαφέρει το πώς νιώθεις εσύ».
- Να εξηγήσετε στο παιδί σας την αξία του σεβασμού και της αποδοχής της διαφορετικότητας.
- Να ενθαρρύνετε το παιδί σας στο να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του.
- Να ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλήσει στους/τις εκπαιδευτικούς του για όσα βλέπει που δεν ταιριάζουν με τους κανόνες αποδεκτής συμπεριφοράς του σχολείου.
- Να ενθαρρύνετε το παιδί σας να αλλάξει παρέες και να διευρύνει τον κύκλο των φίλων του. Γνωρίστε τις παρέες του, συναντώντας τους/τις φίλους/ες και συζητάτε σχετικά με αυτές.
- Ενημερώστε το σχολείο σχετικά με το συμβάν εκφοβισμού, για το οποίο σας μίλησε το παιδί. Το σχολείο γνωρίζει ποιες ενέργειες πρέπει να επακολουθήσουν ώστε να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο του εκφοβισμού.